Ken je dat gevoel? Dat gevoel dat als iemand je laat schrikken je in eerste instantie totaal verstijfd, je even naar adem moet happen en dan pas kan reageren? Een gelukkig heel normale en nuttige reactie die je nodig hebt om te kunnen functioneren. Het is namelijk wel handig dat je gevaar kunt inschatten en kunt reageren als er gevaar dreigt. Lastiger wordt het als dit gevoel van alertheid de hele tijd aanwezig is. De antennes in je brein die je waarschuwen voor gevaar blijven dan aan staan waardoor je continu het gevoel hebt dat je alles in de gaten moet houden. De Moro begint net als de Fear Paralysis (FPR) al tijdens de zwangerschap. De reflex ontstaat in de negende week van de zwangerschap en blijft het hele leven als normale schrikreflex aanwezig. De Moro reflex is dus ook een nuttige reflex die je leert hoe je prikkels kunt filteren, prioriteiten kunt stellen, keuzes kunt maken en hoe je je kunt verbinden met jezelf en de wereld om je heen. Als de Moro reflex niet goed integreert zie je dat kinderen bijvoorbeeld overprikkelt raken, een slechte balans&coördinatie hebben, overgevoelig zijn voor licht, geluid en/of aanraking, (faal)angstig zijn, zich slecht kunnen concentreren of chronisch vermoeid raken. In mijn praktijk zie ik veel kinderen met een niet geïntegreerde Moro reflex. Op het eerste gezicht leuke, vrolijke en gezellige kinderen die worstelen met hun onzekerheid of volle hoofd. Kinderen die vast dreigen te lopen omdat ze in paniek raken als ze plotseling voor de klas iets moeten zeggen, niet meer kunnen nadenken tijdens een (onverwachte) rekentoets, wegvluchten naar de wc omdat ze niet meer kunnen zien wat de opdracht is, direct erop slaan als ze schrikken of het gevoel hebben dat er gevaar dreigt, ect..
In de praktijk ga ik met deze jongens en meisjes aan de slag . Bijna altijd combineer ik dit met mijn kindercoachingstechnieken en gaan we aan de slag met creatieve en bewegingsopdrachten. Het terugbrengen van de balans in het lijf is namelijk essentieel om de Moro reflex op de juiste wijze te integreren. De reflexintegratieoefeningen die ik daarnaast doe zijn gericht op het tot rust brengen van het zenuwstelsel waardoor het lijf minder stresshormoon aanmaakt en tot rust komt. Het lichaam ontspant en gaat en het gaat weer veilig voelen van binnen. En, het gaafste is dat je na een aantal weken al verschil gaat zien. Omdat het lijf ontspant komt er ruimte om te denken in oplossingen en lukt het om na te denken over mogelijke eerste stapjes. Soms zijn ze maar klein maar wel aanwezig. En ik... ik ben dan supertrots op die toppers. In het filmpje een voorbeeld van de zeester oefening. Dit is een speelse oefening waar ik vaak mee begin als er nog een actieve Moro reflex aanwezig is.
Comments