Toen ik net met reflexintegratie in aanraking kwam heb ik me het meest verbaasd over de invloed ervan op de ontwikkeling van van baby's en kinderen. Het hielp me stil te staan bij mijn eigen zwangerschappen en hoe ik deze heb ervaren. Als iemand in de eerste jaren van mij kinderen vroeg hoe mijn zwangerschappen waren verlopen dan antwoorde ik standaard met goed. Geen bijzonderheden eigenlijk. Ik heb niet heel veel lichamelijke- en/of zwangerschapsklachten gehad en ook mijn bevallingen zijn, voor zover dat dit kan, soepeltjes verlopen. Pas als er werd doorgevraagd kwamen ook de moeilijke momenten aan bod. Want de mensen die mij langer kennen weten dat ik niet 3 maar 4 kinderen heb. In 2006 werd na een zwangerschap van bijna 26 weken onze eerste levenloos geboren. Een periode van groot verdriet en rouw volgde maar in deze periode werd ik ook weer zwanger. Nog geen jaar later werd ons meisje geboren. Een heel gezonde wolk van een baby met een fantastische Apgar-score. Niet mis met haar reflexen zou je zeggen...
Toch als ik nu terug kijk kan ik constateren dat de spanning en stress die ik heb ervaren vanaf het vroegste stadium van de zwangerschap wel degelijk invloed hebben gehad op de ontwikkeling van onze tweede. Want, en het klinkt zo logisch, zij was verbonden aan mij en heeft al mijn onzekere tijden, twijfels en angst om haar te verliezen meegekregen. In de RMTi spreken we over de Fear Paralysis Reflex (FPR). Een reflex die al vanaf de vijfde week van de zwangerschap ontstaat en de basis is voor het gevoel van veiligheid. De Fear Paralysis Reflex (FPR) is de eerste van de beschermende primitieve reflexen. Als er tijdens de zwangerschap veel stressfactoren zijn zoals bijvoorbeeld een overlijden van een dierbare, een ongeluk en/of een hoge mate van stress kan het zijn dat de FPR actief blijft en ook na de geboorte actief blijft. Als dit zo is dan zie je vaak terug dat kinderen bevriezen als zij stress ervaren of erg schrikken van (onverwachte) aanrakingen. Ook zie je kinderen die snel in paniek raken, onzeker zijn en/of moeite hebben om zich te uiten of zelfs stoppen met praten. Reflexintegratieoefeningen kunnen helpen om het motorische en zintuigelijke systeem te reguleren en tot rust te brengen met als doel het basisgevoel van veiligheid terug te brengen. Benieuwd naar wat ik voor jou kind kan betekenen of gewoon even sparren? Neem gerust contact op. Ik maak graag tijd voor je vrij.
Comments